Bəlkə eyni musiqilərə qulaq asırıq. Bəlkə də eyni vaxtda yatırıq. Eyni şeylərdən danışırıq. Bəlkə də eyni şeyləri hiss edirik. Kim bilir,bəlkə də,eyni anda darıxırıq. Bəlkə də eyni insanlara küskünük. Bəlkə hələ də eyni fəsilləri sevirik. Yenə qar yağanda,parklarda tək ikimiz oluruq bəlkə. Bəlkə də heçnəyin dəyişməyibdir. Bəlkə də,bəlkələr qurursan sən də. Bəlkə sən başqa yerlərdə,amma mən hələ də `səndə` Yenə mənə `qal` yaraşır,sənə `get` Dodağıma xal yaraşır,səninkinə siqaret..
Bir çiçəyi sevirsənsə qoy var olsun, sahib olmaq şərt deyil. Çünki sevmək sahib olmaqla əlaqəli deyil, dəyər vermək ilə əlaqalidir.
Keçmiş olan dünəni heç yad etmə, sabah da gəlməmişkən fəryad etmə, düşünmə gələcəyi də keçmişi də, indi özün ol yaşamı bərbad etmə...
Unutqanlığın bol olduğu vaxtlarda yaşayırdım. Brilliantlarım vardı qumun altında basdırdığım şüşə qırıntılarından ibarət,hər dəfə yerini unutduğum. Çəhrayı xəyallarımız vardı, bir nizamilik bulkumuz, bir nizamilik düşesimiz vardı. Qarpız tamlı saqqızımız, yeddi şüşəmiz, kraska oyunumuz, rezinkamız, ortada qaldımız, benövşəmiz vardı bizim o zamanlar. Nə dünya malında gözümüz vardı, nə dərdimiz kədərimiz. Xoşbəxtdik biz o zamanlar...