Toxuna bilmədim sənə. Barmaq uclarım neştər idi çünki. Qırılan bir sümüyün səsiylə vida edərkən,
Bir səbəbi yox. Yalnız öpdüm."
səbəbmi hər kəsin gözlərinə baxıram
itirdiyim ünvanı başqalarında axtarıram
müşahidə edərəmə boşluğun tərəfindən mil çəkilmiş
dilim dodaqlarımda məhbus
və kilometrlər boyu bağlı ürəyinin sərhədləri...
yoxsan
sevgilim
əslində mən;
itirdiyim özümü
sənin buraxdığın şəhərlərdə axtarıram...
Boğazıma düzülmüş sözləri söyləmədən, qışqıra bilmədən, içimə ataraq… Bir bilsələr susan birinin gözlərində çuvallar dolusu söz olduğunu, Və yenə bir bilsələr söz tükənmişsə ən gözəl cavabın olduğunu…
'Acı,hissiyətini qabıqlaşdırır insanın. Ölmək yəqin
bu. Ayrılığa alışmış kimiyəm. təvəkkül, təslimiyyət. Və
həyəcanların gün keçdikcə qaralan parıltısı. Vərdişlərin
insanı bəs idilə çevirən çarxı. Artıq yanaraq deyil, tüstüləyərək
yaşayıram. Nəmli bir tomar kimi. Qanadlarım hər gün bir
parça daha ağırlaşır. Yəqin qocalıram.
... bir dəfə daha keçsəm ömürümün dayanacaqlarından, deyirəm. Hər dayanacaq yeni bir yol. Bir dəfə daha o kiçik qız olsam deyirəm. Başında, albalılı həsir şapkası, kürəyində volanlı çəhrayı paltarı. Corabları ağ və təmiz. Anasının əlindən tutmuş, o kiçik və itaatkar, yaxşı yetişdirilmiş və dinc qız uşağı olsam...
Nə qədər hələlik dedimsə o qədər geri dönmüşəm.
Neçə dəfə geri döndümsə
O qədər də hələlik demişim.
Hərəkətsizmişəm.
Yalnız müşayiətçiymişəm...
Bir səbəbi yox. Yalnız öpdüm."
səbəbmi hər kəsin gözlərinə baxıram
itirdiyim ünvanı başqalarında axtarıram
müşahidə edərəmə boşluğun tərəfindən mil çəkilmiş
dilim dodaqlarımda məhbus
və kilometrlər boyu bağlı ürəyinin sərhədləri...
yoxsan
sevgilim
əslində mən;
itirdiyim özümü
sənin buraxdığın şəhərlərdə axtarıram...
Boğazıma düzülmüş sözləri söyləmədən, qışqıra bilmədən, içimə ataraq… Bir bilsələr susan birinin gözlərində çuvallar dolusu söz olduğunu, Və yenə bir bilsələr söz tükənmişsə ən gözəl cavabın olduğunu…
'Acı,hissiyətini qabıqlaşdırır insanın. Ölmək yəqin
bu. Ayrılığa alışmış kimiyəm. təvəkkül, təslimiyyət. Və
həyəcanların gün keçdikcə qaralan parıltısı. Vərdişlərin
insanı bəs idilə çevirən çarxı. Artıq yanaraq deyil, tüstüləyərək
yaşayıram. Nəmli bir tomar kimi. Qanadlarım hər gün bir
parça daha ağırlaşır. Yəqin qocalıram.
... bir dəfə daha keçsəm ömürümün dayanacaqlarından, deyirəm. Hər dayanacaq yeni bir yol. Bir dəfə daha o kiçik qız olsam deyirəm. Başında, albalılı həsir şapkası, kürəyində volanlı çəhrayı paltarı. Corabları ağ və təmiz. Anasının əlindən tutmuş, o kiçik və itaatkar, yaxşı yetişdirilmiş və dinc qız uşağı olsam...
Nə qədər hələlik dedimsə o qədər geri dönmüşəm.
Neçə dəfə geri döndümsə
O qədər də hələlik demişim.
Hərəkətsizmişəm.
Yalnız müşayiətçiymişəm...