Həyata qarşı ilk küskünlüyümüz; yanımızda sandığımız kəsləri, qarşımızda görməmizlə başlar.
Yaxşı ki zaman,məsafə və çətinliklər var. Onlar həqiqətən göstərir ki,kim sevir,kim anlayır,kim dostdur,kimisi də heç bir şey.
Başqalarının gözləri bizim zindanlarımızdır; başqalarının düşüncələri bizim qəfəslərimizdir.
Dünya böyük bir teatr səhnəsidir. Hər kəs öz rolunu oynayıb qurtarandan sonra bu səhnəni tərk edir.
İnsan hər vaxt qəhrəman ola bilməz amma hər vaxt insan ola bilər.
Yalnız olduğunu ən çox “yalnız deyilsən” dediklərində hiss edərsən.
Bax, nə edirlərsə etsinlər, daim çox sevdiyin insanlar var ha, ən çox onların səni üzməsi necə də qəribədir.
Bir insanın necə güldüyündən tərbiyəsini, nəyə güldüyündən ağıl səviyyəsini anlarsan.
Yaxşı ki zaman,məsafə və çətinliklər var. Onlar həqiqətən göstərir ki,kim sevir,kim anlayır,kim dostdur,kimisi də heç bir şey.
Başqalarının gözləri bizim zindanlarımızdır; başqalarının düşüncələri bizim qəfəslərimizdir.
Dünya böyük bir teatr səhnəsidir. Hər kəs öz rolunu oynayıb qurtarandan sonra bu səhnəni tərk edir.
İnsan hər vaxt qəhrəman ola bilməz amma hər vaxt insan ola bilər.
Yalnız olduğunu ən çox “yalnız deyilsən” dediklərində hiss edərsən.
Bax, nə edirlərsə etsinlər, daim çox sevdiyin insanlar var ha, ən çox onların səni üzməsi necə də qəribədir.
Bir insanın necə güldüyündən tərbiyəsini, nəyə güldüyündən ağıl səviyyəsini anlarsan.
